...με τους νεκρούς που γυροφέρνουν ανάμεσα στους ζωντανούς,καταραμένοι-ανένταχτοι-αλύτρωτοι
...με τον ήλιο που σβήνει και χάνεται για πάντα
...με τις ατέλειωτες ώρες της νύχτας
...με τους χειρότερους εφιάλτες
...με τα αστέρια που πέφτουν στο κενό
...με τη θηλιά που ήταν κάποτε γύρω από κάποιον σφυγμό
...με το κουφάρι που το τρώει ο άνεμος και η σαπίλα
μα πάνω απ'όλα....
"η ψυχή μου μοιάζει μ'εκείνους που τρελάθηκαν απ'τη λύπη κ αρχίζουν να γελούν..."
image: link
quote: Καζαντζάκης
