i am a picture of myself..always somewhere outside aura...and like reflections in the mirror,it shines no more!

Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Ένα παιδί κοιτάει τ'άστρα...

Από μικρή πάντα μου άρεσε να κάθομαι και να χαζεύω με τις ώρες τον ουρανό. Τη μέρα μου άρεσε να κοιτάω τα σύννεφα, να αλλάζουν σιγά σιγά σχήματα και εγώ να ψάχνω σε τι μου μοιάζουν, αλλά τη νύχτα ερχόταν η απόλυτη μαγεία. Ένα μαυρο-μπλέ φόντο με άπειρα μικρά φωτάκια κεντημένα πάνω του. Άλλα ομαδικά, και άλλα να ξεχωρίζουν από μόνα τους. Τα αστέρια… Η αλήθεια είναι ότι ποτέ μου δεν αποπειράθηκα να τα μετρήσω, άλλωστε και να θελα δε θα μπορούσα. Αλλά μου άρεσε απλά να τα κοιτάω… Να τα κοιτάω και να σκέφτομαι το «θαύμα» του σύμπαντος… Τόσα έτη φωτός μακριά μας και όμως τα βλέπουμε. Και τόσο «ειρωνικό» αν σκεφτεί κανείς ότι τη μέρα βλέπουμε έναν ήλιο (τον δικό μας) και τη νύχτα όλους τους υπόλοιπους. Και κάθε φορά που σκέφτομαι πως πολλά από τα αστέρια που βλέπω ίσως να μην υπάρχουν καν αυτή τη στιγμή, με πιάνει ένα «σφίξιμο» στο μυαλό μου, αλλά το ξεχνάω σχεδόν αμέσως όταν ξαναφεθώ στη μαγεία του ουρανού.
Υπάρχουν τόσα πράγματα που βλέπουμε-κάνουμε κάθε μέρα, κ όμως δεν είναι τόσο ενδιαφέροντα όσο ένα σκηνικό σαν αυτό… που παρόλο που μένει σχεδόν στάσιμο, δε χάνει το ενδιαφέρον του. Και λέω σχεδόν γιατί εμείς δεν είναι εύκολο να παρατηρήσουμε τις αλλαγές που γίνονται… όταν όμως τις παρατηρούμε, είναι τόσο αξιοθαύμαστες… Είναι τότε, που ο Ουρανός έχει κέφια και θέλει να ζωγραφίσει… και κάνει αφηρημένα σχήματα με φωτεινές γραμμές, που όμως κάθε άλλο παρά απλές είναι.
Δυστυχώς μέσα στην πόλη, με όλα τα φώτα να μας αποσπάνε πολλές φορές ξεχνάω να κοιτάξω ψηλά τη νύχτα… Όταν όμως καταφέρω να βρεθώ σε ένα μέρος πιο σκοτεινό και κατάλληλο, το βλέμμα μου δεν ξεκολλάει από εκεί… Θυμάμαι μια νύχτα του περσινού καλοκαιριού ,απόμερα στην παραλία, που ηρεμούσα και απολάμβανα τη θέα του Ουρανού με τη «μουσική συνοδεία» της θάλασσας… Ήταν τόσο ήρεμα, και αναπόσπαστα που μέχρι και τα νεφελώματα μπορούσα να δω. Είναι όντως αλήθεια πως οι νύχτες κρύβουν μια μαγεία, που νομίζω πως προέρχεται από εκεί μακριά… Μακάρι να ξανάρθουν πολλές νύχτες σαν εκείνη…



1 σχόλιο:

  1. άντε κ από του χρόνου, open night στο αστεροσκοπείο του ΑΠΘ:
    http://www.astro.auth.gr/opennight.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή