i am a picture of myself..always somewhere outside aura...and like reflections in the mirror,it shines no more!

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Ένας ακόμη φίλος,χάθηκε άδικα....


Σήμερα φτάνοντας στην Καλλικράτεια της Χαλκιδικής, κατεβαίνοντας από το λεωφορείο, αντίκρισα ένα θέαμα που δεν ήταν τόσο ευχάριστο, αλλά γενικά δυστυχώς, είναι αρκετά συνηθισμένο… Είδα ένα σκυλάκι (αυτό της φωτογραφίας-δεν ξέρω ούτε ράτσα, ούτε ηλικία) το οποίο όπως αρκετά αδέσποτα, ήταν βρωμούλικο και απεριποίητο τρίχωμά του ήταν επίσης αλλού πιο μακρύ κ αλλού πιο κοντό, αλλά υπέθεσα πως απλά θα ρίχνει το τρίχωμά του, λόγω της ζέστης. 5 ώρες μετά που πήγα πάλι στο ίδιο σημείο, είδα το σκυλί από πίσω αρχικά και με τη γλώσσα του να ακουμπάει σε μια λίμνη, οπότε υπέθεσα πως έγλειφε το νερό. Όταν το πλησίασα, είδα πως η λίμνη δεν ήταν νερό, και πως δεν το έγλειφε… Απλά η τεράστια γλώσσα του, ήταν κρεμασμένη και ακίνητη. Στο πρόσωπό του είχε κάτι πρασινωπό περίεργο, που αρχικά μου έμοιασε με αφρό, αλλά μετά είδα ότι έτρεχε από τη μύτη του( σαν βλέννες ένα πράγμα). Τον πλησίασα κ άλλο και του μίλησα λίγο να δω πως θα αντιδράσει…. Με κοιτούσε με μάτια λυπημένα, ξέροντας πως κάτι κακό έχει γίνει, και μετά βίας μπορούσε να κάνει έστω κ ένα βήμα. Μία άλλη κοπέλα του έδωσε λίγο νερό, ήπιε 3 γουλιές και μετά το παράτησε. Πήγα και τον έβγαλα φωτογραφία, έτσι ώστε με το που έφτανα Θεσσαλονίκη να αναρτούσα ένα σχετικό κείμενο, για να τον βοηθούσε όποιος μπορούσε( δυστυχώς εγώ δεν ήξερα στη Χαλκιδική ούτε κάποιο κτηνιατρείο, ούτε στοιχεία επικοινωνίας με κάποια φιλοζωική). Για κακή τύχη όλων όμως, ο σκυλάκος, μετά από ένα 10λεπτο το πολύ, αφού σηκώθηκε μια φορά έκανε ελάχιστα βήματα, επέστρεψε ακριβώς εκεί που ξάπλωνε στην αρχή  για να ξεψυχήσει. Η στεναχώρια μου δεν περιγράφεται, και υποθέτω πως πολλοί φιλόζωοι θα καταλαβαίνουν πως νιώθω. Είδα ένα σκυλί, να αφήνει τις τελευταίες του πνοές και να μη μπορώ να κάνω κάτι.
Επειδή όμως, όπως σας περιέγραψα το σκυλί έβγαζε κάτι υγρά (ενώ στην αρχή που τον είδα δεν είχε κάτι στο πρόσωπό του) σκέφτομαι πως ίσως τον δηλητηρίασαν.Δεν  ξέρω ποια είναι η κατάσταση στην Καλλικράτεια και αν έχουν υπάρξει κ άλλα τέτοια φαινόμενα,οπότε το γράφω εδώ ώστε να γίνουν κινητοποιήσεις φιλοζωικών, και φιλόζωων κατοίκων της περιοχής, για να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο.
Κάτι τελευταίο: επειδή 5’ που περίμενα να ρθει το λεωφορείο(αφότου μας "άφησε" ο σκυλάκος), κανείς από όσα αμάξια πέρασαν δεν φιλοτιμήθηκε να πάει το νεκρό σκυλί κάπου παραπέρα (ούτε ένας οδηγός δεν κατέβηκε να δει τι έγινε), παρακαλώ όσους βρίσκονται στην περιοχή να πάνε να δούνε αν είναι ακόμη εκεί παρατημένο (ΑΝΤ.ΚΕΛΕΣΗ εκδοτήριο ΚΤΕΛ) και να το θάψουν κάπου, η αν υπάρχει κάποιος κτηνίατρος, ας πάρει δείγμα από τα υγρά στο στόμα του, να δει έστω από τι πέθανε.

2 σχόλια:

  1. Καλησπέρα φίλε, τραγικό.

    Πολύ η κακή η παιδεία που έχουμε για τα αδέσποτα. Όποιος φοβάται, για οποιονδήποτε λόγο, δε χρειάζεται να το βάλει σπίτι του, απλά να είναι ανθρώπινος. Γιατί αν είναι ανθρώπινος με ένα σκυλί ίσως μάθει να είναι και ανθρώπινος με τους ανθρώπους.

    Ένας οδηγός όμως, τί μπορεί να κάνει με ένα νεκρό σκυλί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ μαζί σου,δεν αναγκάζει κανείς κανέναν να βάλει ένα ζώο σπίτι του ούτε να παίζει μαζί του και να το χαϊδεύει...απλά να σέβεται τη ζωή του και να μην του προκαλεί κακό.Όσο για τον οδηγό,φαντάζομαι αναφέρεσαι σχετικά με αυτό που γράφω...μπορεί κάποιος οδηγός να πάει κάποιο ζώο στον κτηνίατρο(αν ξέρει το μέρος)..προφανώς δε μπορούσαν να κάνουν κάτι για να το σώσουν από τη στιγμή που πέθανε,αλλά μπορούσαν να το πάνε κάπου παραπέρα να το θάψουν,μιας και ξέραν τα κατατόπια(γιατί οι περισσότερες πινακίδες ήταν τοπικές)...Και άντε ίσως κ αυτό να τους φαίνεται "πολύ",αλλά με εξόργισε που τα βλέμματα που έριχναν,ήταν γεμάτα "ψύχρα" και αδιαφορία...Σα να μην τους ένοιαζε καν...αυτό είναι που με θλίβει πιο πολύ:/

    ΑπάντησηΔιαγραφή